Sevgili Okurlarımız hepimizin bildiği gibi,

Ülkemizde mayıs ayının ikinci haftası

Pazar günü anneler günü olarak kutlanır.

Ne yazık ki annem Ereğli'de olduğu için

yanına gidemiyorum.

Annelerimiz bizi dokuz ay karınlarında taşıdılar,

Hiç bir karşılık beklemeden,bizleri büyüttüler,

Boşuna dememiş Prof.Dr. Doğan Cüceloğlu hocamız,

 "Annen yoksa,hiç kimsen yok"diye...

Ruhu şad olsun.

Onu unutmayacağız ve unutturmayacağız,

Annelerimizle ilgili yazdığım şiirimi sizlerle paylaşmak

ve tüm annelerimize hediye etmek istiyorum.

BEN ANNEYİM

Seni en çok seven,benim

Senin için ölmeyi bilen

Yerken,o yeseydi diyen

Göz yaşında en çok üzülen

Yorulduğunda keşke ben diyen

Güldüğüne en çok sevinen

Başarılarında gururun yücesini

Her zaman,her yerde

Arkandayım,yanındayım,diyen

Hatalarını kolayda affeden

Seni senden çok bilen

Seni gözlerinden okuyan

Göbek bağı ayrılsa da

Gönül bağı kopmayan

Kimsenin asla çözemeyeceğiz

Bağ benim,ben Anneyim

ÇÜNKÜ,

Ben,senin annenim.

Anne olmak kolay değil,

Evlâdınla aranda öyle bir bağ var ki asla

Çözülmüyor ve çözülemiyor.

Düşününce konuşulan dile bile ana dili deniyor,

Rahmetli babaanneciğimin çok güzel bir

sözü vardı.

Evlâdım evlât öyle bir şey ki,

"Karnında kanını yer,Doğar canını yer,

Ölüncede mirasını yer "derdi.

Ne kadar doğru bir söz,

Anne olarak,hep verirsin.

Ve ne yazık ki,evlâdının seni anlaması için,

Anne olması gerekir.

Çünkü,o da artık,karşılıksızca vermeye başlar,

Ölen tüm annelerimizin ruhları şad olsun,

Yaşayan tüm annelerimizin ellerinden hürmetle öperim

Tüm annelerimize,