Sevgili Okuyucular bayılıyoruz değil mi? “ Benli cümleler kurmaya “

Hem de satırlar dolusu, avuçlar dolusu benli cümleler; yıkıyoruz ortalığı…

Ne BEN’miş be arkadaş.

Bırakın da başkaları konuşsun; eğer bir şey yapıyorsanız ya da yapmışsanız da!

Ama olur mu? İlle de BEN, ille de BEN.

Çok seviyoruz dedim ya az önce de.

Bırakın başkaları övsün sizi, başkaları ansın, başkaları anlatsın.

Kitabımda ( Öküz Çarpması )  erken kaybedenler diye bir topluluktan bahsetmiştim; kitabımı okuyanlar bilirler. Erken Kaybeden kardeşlerim, abilerim, ablalarım var benim.

Onlar hiçbir zaman BEN’li cümleler kuramazlar, pek alışkın da değiller zaten;

Ki kursalar da başkaları için pek önem teşkil etmez o cümleleri, pek de dikkate alınmaz.

Yine böyle bir mevzu üzerine kitabımda şu satırları yazmıştım:

“ Öfkelendim biraz ama  HAYAT’ a Bu Serzeniş, Üstlerinize Sakın Alınmayın !!! 

Bize hep, “ Biz hallederiz, biz ayarlarız “ dediler. 

Hatta bazen olmamış olanı oldu diye bile gösterdiler; önceden sevindirdiler, sonra kurulan tüm hayalleri, planları, yaşamları birer birer yıktılar.

Anlayacağınız; öyle diyenlerin hiçbiri sözlerinde durmadılar. O işler ne halledildi, ne ayarlandı, ne de oldu. Hep yarı yolda bırakıldık, yarım kaldık. 

Onlar için hiçbir şey değişmedi; biz hep o yaralarla yaşamak zorunda bırakıldık, büyüsek de asla geçmeyen o yaralar ile. Sonra hepimiz anladık, bu dünyada iyiler için yer yoktu; herhangi bir yer dahi yoktu. 

Kötülerin ve parası olan şeref yoksunlarının elindeydi dünya ve onlar nasıl isterse öyle oluyordu. Gel gör ki biz bunların hiçbirini kimseye anlatamadık, ancak bizim gibiler anlıyordu bunu, yarası olanlar, yaralananlar, yarı yolda kalanlar… 

Kendimiz için büyük ama bu dünya için öylesine küçük olan başarılarımızla bile dalga geçtiler. “

Bu satırları yazmıştım kitabımda ve bu da benim ilk BEN’li cümlelerimden…

Yoksa biz yalnız başımıza olsak da, yek başımıza mücadele etsek bile; her zaman BİZ’iz; “ Erken Kaybeden Kardeşlerim, Tutunamayan Emsallerim, Hayat Mücadelesi Eden Ablalarım, İşçi Bayramında Çalışan Abilerim ve niceleri… “

Hepinize selam olsun.

Nazım’ın dediği gibi;

“ Dostlar ki bir kere selamlaşmadık,

Aynı ekmek, aynı hürriyet, aynı hasret için ölebiliriz. “ 

Size BEN’li dünyanızda mutluluklar; 

Biz ( yine biz yazmaya gitti elim; kusura bakmayın ) yalnızlık içinde kalabalığız.

Görüşmek üzere!!!