Seslerini duyan yok mu?
Zonguldak’ta tanınmış bir ailenin mensupları olan ve varlıktan yokluğa düşen anne-kızın dramı uzun süredir devam ediyor.
Barınabilecekleri bir konutları olmadığı için uzun süredir sokakta yaşayan ve bir süredir Zonguldak terminalinde sabahlayan Şemsa Güney ve kızı Evlin Atabay kendilerine uzanacak yardım elini bekliyor.
Şemsa Güney ve Evlin Atabay, dağılmış bir ailenin üyeleri. Baba, huzurevinde kalıyor. Anne ve genç kız, çaresiz bir şekilde zamanını sokaklarda geçiriyor, kışın soğuk havadan korunmak için çay salonu ve benzeri yerlerde saatlerce oturmak zorunda kalıyor. Zaman zaman durumlarını gören hayırsever vatandaşlardan günübirlik yardımlar gördüğünü söyleyen anne Şemsa Güney, çoğu kez bazı insanlar ve işyeri sahipleri tarafından yadırgandıklarını, soğuktan korunmak için çay salonu ve benzeri yerlerde oturmalarının eleştiri konusu yapıldığını, geçtiğimiz günlerde soğuk havada gecelemek üzere gittikleri BEÜ Hastanesi’nde güvenlik görevlileri tarafından içeriye alınmadıklarını söyledi.
TEK DİLEĞİM KIZIMA İŞ VERİLMESİ
Kızı ile birlikte açlık, soğuk ve her türlü risk altında sokakta yaşamak zorunda kaldıklarını vurgulayan anne Şemsa Güney, “ Devletimizin ve hayırsever işadamlarımızın yardımını bekliyoruz. Tek istediğim, benimle birlikte bu zor hayatı paylaşmak zorunda kalan kızımın bir iş sahibi olabilmesi. Bunun için devletimizin veya özel sektörde firmaları bulunan hayırsever insanlarımızın yardım elinin uzatmasını bekliyoruz. Kızım kendi ekmeğini kazanıp, kendi ayakları üzerinde durabildiği takdirde hayatımız kolaylaşabilir. Aksi halde, sokaklarda yaşayıp, bu acıları çekmeye devam edeceğiz” şeklinde konuştu.
ACIMASIZ ELEŞTİRİLER VAR
Anne Şemsa Güney, kendilerine karşı zaman zaman acımasız eleştiriler yöneltildiğini de vurgulayarak, “ Herkesin yaşamında böyle zorluklar olabilir. Bizler çok iyi bir ailenin üyeleriyiz. Ancak, yaşadığımız olaylar bizi bu duruma getirdi. Şimdi ben kızımla birlikte bir kafe’de veya bir çay salonunda oturup, bir bardak çay içsem yadırganıyor, eleştiri konusu yapılıyor. Benim, kızımla birlikte bir bardak çay ve bir simitle bir günü geçirdiğimiz zamanlar çok oluyor. Sağolsunlar, halimizden anlayabilen hayırsever insanlarımız bazen küçük yardımlarda bulunuyor, onunla yaşamaya çalışıyoruz. Kış mevsimindeyiz, soğuktan korunmak için kafe ve benzeri yerlerde uzun süre oturuyoruz. Bu durum, bazı işyeri sahiplerini de rahatsız ediyor. O yüzden, bir süredir Zonguldak terminalinde ikamet ediyoruz. Burada bize yardımcı olan insanlara da çok teşekkür ediyorum. Umarız, sesimiz duyulur, umarız, kızıma bir iş verilir. Bizler de başkalarına muhtaç olmaktan kurtuluruz” dedi.
HABER MERKEZİ
