Sevgili Okuyucular,
Aman, Sakın Ha!!!
Dikkat Edin!!!
Dilleri bile sürçmeden yalan söylüyorlar.
Tutamayacakları sözler verip
Tutulmayan sözlerle can sıkıyorlar.
Kâh umudunu sömürüyorlar,
Kâh duygunu sömürüyorlar…
Gözünün içine baka baka yalan söylüyorlar.
Öyle 1 kere 2 kere 5 kere 10 kere 20 kere 100 kere 500 kere falan değil;
İhtiyaç duydukları her an, her fırsatta
Yalan söylüyorlar…
Ne yüzleri kızarıyor,
Ne sesleri titriyor,
Gayet inanarak, bile isteye
Canım, kardeşim, dostum, paşam, adamım, bebeğim, yavrum, hayatım diye diye
Yalan söylüyorlar.
Acaba bu sefer doğru mu ki? diye diyemeden,
Bir daha yalan söylüyorlar.
Yalansız bir hayat yaşayanınız var mı? Bilemiyorum…
Yalan değil; bazen bazı koşullarda bizler de yalan söylemek zorunda kalıyoruz.
Ve bunun adına bazen pembe bazen beyaz bazen de mecburi yalanlar desek de
Bazıları yalanı hayal felsefesi haline getiriyor.
Yeminler, sözler, vaatler, temenniler ve daha nice altı boş yalandan sözler ediyorlar,
Sen de inandığınla kalıyorsun;
Sonra bir hayal kırıklığı daha deyip
İnsanlara olan güveninden bir parça daha yitiriyorsun…
İnsanların güvenlerini gasp etmeyenlere selam olsun.
