Kozlu’nun insanları temiz, nezih insanlardır…
Hayvanlara merhamet ederler…
Belki de bu yüzden Kozlu’nun cadde ve sokaklarında “köpekten” geçilmiyor…
Belediyenin, bankaların, ATM’lerin çevresinde, çarşıda-pazarda, sokakta, bazı inşaat alanlarında dağdan inmiş kurt sürüleri gibi görünüyor Kozlu’nun köpekleri…
Elbette, “ Merhamet etmeyene, merhamet edilmez” ama, köpekleri başıboş vaziyette sokağa salmak merhamet etmek midir, yoksa hem insanlara, hem de köpeklere zulmetmek midir, bu konuda eni konu düşünmek gerekir.
*
Hani, köylerimizde bahçe tarımı yapılır, az-çok sürüsü olan vardır, kümesi, çifti-çubuğu olan vardır, bu yüzden hemen her evde bir-iki köpek beslenir ama, inanın ki, Kozlu’nun bütün köylerindeki köpekleri toplasanız, ilçe merkezindeki köpek sayısı kadar yoktur.
Bunca köpeğin Kozlu şehir merkezini neden tercih ettiği ise sanki bir muammadır.
*
Yeri gelmişken söyleyelim…
Hala bir “hayvan barınağını” inşa edemedik…
Düşünüyorum da, “hayvan barınağı” nedir ki, üst tarafı bir ayda tamamlanır, ancak bu şehr-i Zonguldak’a her iş “uzatmalı” olduğu için, böyle basit, ama çok gerekli işler bile sürüncemede kalıyor, hiç kimse de nedenini açıklamıyor.
*
Sözü bir fıkra ile tamamlayalım…
Temel Kozlu’ya gitmiş…
Daha ilçeye ayak basar basmaz karşısına bir köpek sürüsü çıkmış, dörtnala koşar gibi Temel’in üzerine doğru gelmeye başlamışlar…
Temel eğilip yerdeki taşı almaya çalışmış, taş yerinden oynamıyor…
Az ilerde bir başka taşı almak istemiş, taş yerinden oynamıyor…
Hangi taşı tuttuysa yerinden sökememiş…
Bu arada Kerim Yılmaz döneminde parke üstüne asfalt kaplandığı için parke taş da bulamamış…
Ortalıkta, Kozlu şehir merkezine döşenip, sonra sökülen “kırmızı” parkelerden de eser yokmuş…
Temel, biraz üstüne üstüne gelen köpeklerin korkusu, biraz da kızgınlıkla olanca sesiyle bodoslama bağırmış…
“ Ula bu ne biçim memlekettir da ..! Köpekleri salmışlar, taşları bağlamışlar !..”
( Erhan ÇAKMAK)
