Kentin her sokağında sayısız dostu, arkadaşı olan, gittiği her yerde hem saygı hem içtenlik gören zamansız vefatıyla içimizi acıtan öğretmen, gazeteci ve gerçek insan rahmetli Şaban Çakır’a aittir bu başlık; “ NASIL BİR ZONGULDAK” …
Mekanı Cennet olsun değerli büyüğüm, kıymetli Şaban hocam hastaneye yatana kadar yerel bir gazetemizde “ YORUM … SUZ …” başlıklı küçük bir köşede hem ülke hem de kentin sorunlarına dair kısa ancak çarpıcı yazıları kaleme alırdı …
Bir çok konuda fikrine saygı duyduğum Şaban hocamın bazı yazılarını kesip kendi arşivimin arasında saklardım.
Öncelikle gündemde “ ZONGULDAK” tartışmaları öne çıktığı için yaklaşık 18/19 yıl önce bu konuda benzer bir tartışma döneminde merhum Şaban hocamızın neler yazdığına bir bakalım.
“ NASIL BİR ZONGULDAK”
Havası temiz …
Limanı temiz …
Mahalleri eşit hizmet almış …
Tretuvarı olmayan …
Hatta …
Ve hatta …
Hala, atların geçtiği tünelden ..
Mahallesine çıkan …
Yağmur yağdığı zaman
Dere misali akan ,
Yolu olan
Bir şehir …
Bir mahalle olmasın
Eşit ve adaletli su kullanan
Semtler olsun …
Çevre yolu olan
Trafik derdi olmayan
Bir Zonguldak olsun … “ ŞABAN ÇAKIR /
Aradan geçen uzun yıllara rağmen; kentin bazı sorunlarının sabit kalıp, bazılarının çözüme kavuşması ilginç. En azından artık ortalıkta atlar görünmüyor. Trafik derdi; sokağa çıkma kısıtlamaları olduğunda pek yaşanmıyor. Bu arada daha yeni yeni sorunlarımız var. Örneğin işsiz kalan gençlerimiz kentten göç ediyor. Emeğin kenti emeklilerin kentine dönmüş durumda.
Bu yazının ardından kent halkı nasıl bir Zonguldak istiyor onu işleyeceğim. Kentin kaderi hakkında halk ne düşünüyor? Onlara pek sorulmuyor da!
