Sevgili Okuyucular uzak kaldık birkaç gündür;
Kusuruma bakmayın idealist benle realist benin kapışması vardı da
Anlayacağınız HAYALLER – HAYATLAR misali bir mevzu…
Bu arada “ Parayla Saadet “ olmaz mıydı yoksa artık bu söz tedavülden kalktı mı?
Şahsen hayatımın bilmem kaçıncı planında olsa da bu kâğıt parçası;
İnsanın ideallerinde çok büyük sekteler vurabiliyor.
Kimse beklemesin
Yoksa Napolyon mu haklıydı “ Para, para, para “ demeyeceğim;
Olmuyor be bazen,
İnsanın eli kolu bağlanıyor…
Bunun adı cesaretsizlik falan değildir, yanlış anlaşılmasın da;
Aman maazallah bir de bunun için üzülmeyelim.
Ne yapalım şimdi?
Lidyalılara mı kızmalı yoksa emri veren Lidya Kralı Alyattes’a mı?
Yoksa kapitalizmi damarlarımıza kadar yerleştirenlere mi?
Ya da ne bileyim bilemiyorum da …
Sizim fikriniz var mı Sevgili Okuyucular!
Hedeflere ulaşmak için neler gerekir; hiç düşündünüz mü?
Ben çok düşündüm valla:
Çalışmak,
Çalışmak,
Çalışmak,
Hayal etmek,
Sabretmek,
Mücadele etmek,
Bitti mi?
Tabii ki bitmedi…
Eninde sonunda ucu bucağı bir yere gidiyor…
Parayla saadet olmazdı bir aralar ama hiç sevmesem de insanlara şekil değiştirtebilen, yalakalık yaptırabilen, karakterinden vazgeçirebilen kâğıt parçası saadete bilet keser duruma gelmiş durumda; üzülerek söylüyorum ve inanın bunu kabul etmesi çok zor.
Neyse sabır iyidir; ben buradayım bir süreliğine.
Gün ola harman ola!
Görüşmek üzere : )
