“ Satılmış Sendika “
Bu ifade bize değil, TES-İŞ Sendikası üyesi Başkent Elektrik işçilerine aittir.
Kamuoyu hatırlayacaktır.
Bir süre önce, TES-İŞ Zonguldak Şubesi’nin Olağan Kongresi öncesinde kongrenin yapılacağı salonun önünde toplanan Başkent Elektrik işçileri, kongreye katılan TES-İŞ Genel Başkanı ile Zonguldak Şube Başkanı Murat Saraçbaşı’na büyük tepki gösterdi, işçiler hep birlikte “ satılmış sendika “ diye tempo tutup, ortalığı çınlattılar.
Tepki bununla da kalmadı, devam etti, daha da devam edecek gibi görünüyor.
Şu anda Başkent Elektrik işçilerinden en az 500 civarında sendika üyesi, TES-İŞ’ten istifa edip, başka bir sendikaya geçti.
Zaten bin 200 üyesi olan TES-İŞ Zonguldak Şubesi’nde durum çok iyi görünmüyor, sendikanın Zonguldak şubesi neredeyse kapanma riski ile karşı karşıya…
***
Peki, sendika üyelerinin kendilerini temsil elden bir sendikanın yönetimine bunca tepki göstermesinin sebebi neydi ?
Yine Başkent Elektrik işçilerinin ifadelerine göre, sendika yönetimi Enerji-SA ile sürdürdüğü toplu iş sözleşmesi görüşmelerinde, üyelerin görüşünü almadan ve oyalamak sureti ile işverenin düşük zam ücretine razı oldu, işi oldu-bittiye getirdi, TES-İŞ Zonguldak şube Başkanı Murat Saraçbaşı’nın da işçileri henüz toplu sözleşmenin devam ettiği, sonuçlanmadığı şeklinde oyalayıp, bu işe çanak tuttu…
Kıyamet ondan koptu !..
Başkent Elektrik işçileri, toplu sözleşmenin kendilerine bilgi verilmeden, düşük ücret zammı ile sonuçlandırılmasına, bir anlamda üyelerin “yok” sayılmasına fena halde içerledi, bu ruh hali kongre öncesine ve sonrasına da yansıdı.
Sonuç, en az 500 TES-İŞ üyesi sendikadan istifa etti.
Ancak ortada ilginç mi ilginç bir durum var.
Başkent işçileri, kendilerinin “yok” sayılmasını kabul etmeyip sendikadan istifa ederken, sendika yöneticileri yerli yerinde duruyor, hiç kimse yerinden kıpırdamıyor.
Hiç biri “istifayı” düşünmüyor.
Bir anda 500 üyesi birden istifa eden sendika başkanı yerinde durabilir mi?
Duruyor işte…
Murat Saraçbaşı yerli yerinde, sendika yönetimi yerli yerinde, sendika genel başkanı yerli yerinde…
Kimse koltuğundan vazgeçmiyor, işçiler ne söylerse söylesin, kaç yüz kişi istifa ederse etsin, sendika yöneticilerinin umurunda olmuyor.
Tıpkı bir şiirin sözleri gibi…
“ Ne atom bombası
Ne Londra konferansı
Bir elinde cımbız
Bir elinde ayna
Umurunda mı dünya “
TES-İŞ sendikasında kıyamet kopuyor, sendika yöneticilerinin umurunda bile olmuyor.
Rahat koltuklarında, ballı maaşları ile gül gibi geçinip gidiyorlar.
Anıl GÖKTÜRK
