Sayın Valim,
Sayın Devlet Erkan-ı Büyüklerim,
Sayın Kolluk Kuvveti Komutanlarım,
Sayın Belediye Başkanlarım ve Mahalle Muhtarlarım,
Sayın Rektörüm ve Bülent Ecevit Üniversitesi Mensupları,
Sayın Sivil Toplum Kuruluşları,
Sayın Basın Mensupları,
Sevgili Muslu Beldemiz İnsanları,
Sevgili Eşim – Dostum – Arkadaşım – Sevdiklerim,
Sevgili Üniversitemizin Güzide Öğrencileri,
Sevgili Edebiyatseverler,
Sevgili Erken Kaybeden Kardeşlerim, Abilerim, Ablalarım,
Sevgili Tutunamayanlar,
Sevgili Okuyucular,
24 Aralık 2017 tarihinde Saat 16.00’da Esas 67 Burda AVM’de Öküz Çarpması isimli kitabımın imza gününü yapacağım; sizleri de orada görmekten onur ve gurur duyarım. Kitabın ismi kimseyi yanıltmasın. Öküz Çarpması diye yazılır; umut, emek, sabır, hayal, mücadele, imkânsızlık, yalnızlık, Oğuz Atay ve Tansu Yıldırım diye okunur. Basite almayın bu söylemimi, inanın gösterdiğim çabayı yazsam bir kitap daha çıkar. Bu coğrafyalardan bu sektöre girmek çok zor; ciddi sabır, emek ve mücadele istiyor.
Pazar günü kimseye söz vermeyin, gelin destek olun bana da bakarsınız belki Yalnız Kalem mahlasından ve onun tılsımından kurtulurum. Unutmayın sevgisizliğin dayatıldığı coğrafyalarda üç-dört satır şiir yazmak bile başlı başına bir mücadeledir; dünyayı ve coğrafyaları güzelleştirme hamlesidir. Yalnızlık ise bazen dünyanın en huzurlu yeri bazen de enteresan bir hapishanedir.
Biraz da kitaptan bahsedeyim ve kitabın içinden ufak bir alıntıyla yazımı bitireyim. Öküz Çarpması kitabında, şizofren olmaya bir tık kalmış bir yazar adayının güncel olaylarla kavrulmuş hikâyesi anlatılmaktadır. Biraz otobiyografi tadında biraz dertleştiğim biraz da hayata tutunma mücadelesinin olduğu kitapta şaşkınlıklar ve üzüntüler arasında sıkışmış bir mutluluk mücadelesi bulunmaktadır. Ayrıca bu kitap, yazım ve edebiyat hayatımda kendime rol model biçtiğim, örnek aldığım ve üstadım olarak adlandırdığım Oğuz Atay’a gelmiş, gelecek ve geçmiş doğum günleri için bir hediye niteliğinde yazılmıştır. Üstada Türk Edebiyatına ve bana kattıkları için çok teşekkür ediyor ve kitabımın içinden bir alıntı ile sözlerimi sonlandırmak istiyorum. Pazar günü görüşmek üzere;
“ Eli kalem tutan, gözleri raflarda kitap arayan insanların konuşmalarından korkmayın; en fazla hüsn-i talil yaparlar bilemedin tecahül – i arif.”
