Tek dileğiniz belli bi yaşa gelince, Hacca gitmek…
Dini vazife olarak görüyor ve uygulamak istiyorsunuz!
Saygı duyulası…
Velhasıl;
Yazıldınız kuraya, çıktı yahut çıkmadı…
Bir şekilde, özel sektörle veya devlet kanalıyla gidiyorsunuz Hac vazifesi için…
Her şey çok güzel derken…
Kavurucu sıcaklar etkisini göstermeye başlıyor…
Ve siz ölüyorsunuz!
Bakın bunu romantikleştirmeyi ve ekstra sevap kazanıyormuşsunuz gibi algılamayı ve algılatmayı bırakın!
Ölümcül sıcakların sonucu bu!
İş bilmemezliğin sonucu!
Parayı peşin aldıktan sonra sen sağlam dönmüşsün!
Ölün, yol kenarında beklemiş zerre umurlarında değil…
Açarlar bi kuyu defin ederler…
Sosyal mecralarda önüme düşen fotoğrafları gördükçe deliriyorum…
Hele hele onlardan biri annem babam olsa ne yapardım bilmiyorum!!!
Düşünmek dahi istemiyorum!!!
Samimiyetimle söylüyorum akli melekelerimi kaybederim!
Cesetler çöp konteynırlarının yanında…
Yol kenarlarında…
Kayalık diplerinde…
Reva görülen bu sana…
Ne acı!
Ne onur kırıcı!
İnsanlık dışı!...
Küçücük bir çocukta ölmüştü geçenlerde, ailesiyle gitmiş Hac’a.
Aşırı sıcaklardan vefat etmişti hatırlarsınız…
Ne diyeyim…
Nasıl diyeyim…
Ben desem ki çocuk dehidrate olmuş, kan basıncı azalmış, organlar iflas etmiş…
Sen dersin ki cennetlik oldu… Melek oldu…
Ben desem ki çocuğu öldürmeye teşebbüs var burada…
Sen dersin ki kaderin önüne geçilmez…
….
Genel olarak cehaletlerinize kaderi ortak etmeyin artık!
Ve son bir şey daha!
Arapları üstün ırk görmeyi bıraktığımız an!
Kendi ırkımızın kıymetini anlayacağız!
Ölüye de diriye de saygı bizlerin ırkındadır!
Bizlerin atasındadır!
