Seni, anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.
Ard- arda kaç zemheri,
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu.
Dışarda gürül- gürül akan bir dünya...
Bir ben uyumadım,
Kaç leylim bahar,
Hasretinden prangalar eskittim.
Saçlarına kan gülleri takayım,
Bir o yana
Bir bu yana...
Seni bağırabilsem seni,
Dipsiz kuyulara,
Akan yıldıza,
Bir kibrit çöpüne varana,
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne.
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,
Yitirmiş öpücükleri,
Payı yok, apansız inen akşamlardan,
Bir kadeh, bir cıgara, dalıp gidene,
Seni anlatabilsem seni...
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Ahmet Arif Hasretinden Prangalar Eskittim şiirini rüyamda dinlerken uyandım. Rüyalarım bile garipleşti. Akşamdan Pazar günümü planlamıştım. Baktım hava sıkıntılı, aklımda Zonguldakspor maçı vardı. Dedim ki ne olursa olsun; yağmur da yağsa kar da yağsa maça gidilecek.
Maça gittim iyi gibi başladık ama takım kötüye döndü. Hava iyileştikçe takım köyü oynamaya başladı. Artı bir de şansızlık eklenince; 9 kişi ile tamamladığımız maçı son dakikada attığımız penaltı golü ile bir bir berabere bitirdik. Oysa farklı kazanabileceğimiz maçtı. Cidden üzüldük ama sadece iyi günde sevmedik biz bu takımı değil mi.
**
Muslu Beldesinde oturduğumu defalarca burada yazdım; okuyanlar bilirler. İstasyon, demir yolu altı boyunca yol çalışması var. Bu coğrafyaların alışkın olmadığı şekilde disiplinli ve özenli bir iş yapılıyor. Hem hızlı hem de başarılı bir şekilde yol yapımı devam ediyor. Emeği geçen, sebep olan herkese teşekkür ediyorum. Umarım çalışma aynı tempoda devam eder de ( edecek gibi görünüyor ) güzel bir yola sahip oluruz. Yolun her konuda beldemize yararı olacağı ve belde halkına fayda sağlayacağı aşikar. Beldemize hayırlı ve uğurlu olur inşallah.
