Zonguldak kömürü değerli.
Önemli.
Çıkması gerekiyor.
Fakat sorunlar yumağı bitmiyor.
Sona ermiyor.
Devamlı yeni sorunları peş peşe görüyoruz.
Yaşıyoruz.
Daha önce hep duyduğumuz klasik sözler.
Söylemler.
İşçi alımı olmaz.
Yapamayız.
Çünkü zarar ediyoruz.
Zarar var.
Zararı çok daha fazla kaldıramayız.
Şimdi durum tersine döndü.
Artık zarar konuşulmuyor.
Çünkü kömür tonu beş bin Türk lirası.
Buna karşılık işçilik ücretleri çok arttı.
Bir işçinin maliyeti tahmin ediyorum 25.000 TL’ye geldi.
NET MAAŞ.
16 000 – 17000 ARASI.
Buna kömür yardımı.
İkramiyeler dahil değil diye biliyorum.
Aslında bu kömür yardımı ortadan kaldırılmalı.
Onun yerine nakit verilebilir.
TTK kömürü zaten çok değerli.
Bir de soba da yanması.
Gerçekten yazık.
Artık Zonguldak il geneli soba kalmadı.
Onun yerine doğalgaz aldı.
Kömür yardımı paraya çevrilmeli.
Sendikacılar.
Toplu sözleşmede bu ayrıntıyı dikkate almalı.
Hem kurum adına.
Hem de işçiler adına makul bir orta yol bulunmalı.
Biliyoruz ki alınan kömürler satılıyor.
Başkasına devrediliyor.
Onun için bu konuda ilk toplu sözleşmede gündeme gelmeli.
İşveren ve sendika kanadı ortaklaşa bir kararla .
Kömür yardımının kaldırılarak.
Yerine nakdi yardım verilmesi orta bir ölçek de sağlanmalı.
Devam ediyoruz.
Tabi ki işçi ücretleri.
Hem kamu adına.
Hem de asgari cüretin çok yükselmesi adına önemli rakamlara geldi.
Özel sektör kömür işçileri de 11.000 TL alıyor.
Bir asgari ücreti de devlet karşılıyor.
Bu konuda sorun ve sıkıntılar devlet düzeyinde söz vermesine rağmen devam ediyor.
Aslında çalışan işçinin parası devlet tarafından hesaba yatırılsa.
Özel sektör kömür madenciliği için de iyi olur.
Önümüz açılır.
İşçiler memnun.
Mesut .
Olur.
Özel sektör saha sahiplerine teşvik olur.
Çünkü devletin verdiği bir asgari ücret eğer vergi ve sigorta borcu varsa ondan düşülüyor.
O zaman da işçinin eline para geçmiyor.
Bu da ayrı bir sorun olarak tüm şirketler için demiyorum ama ortada açık ve net duruyor.
Çözüm bekliyor.
Kömürde sorunlar sıkıntılar peş peşe.
Kömür değerlendi.
Ama üretim yok.
Kamu maden işçisi alımı bekliyor.
Zarar hanesi indi.
İniyor.
Yeter ki üretelim.
Üretim arttıkça.
Hasılat artacak.
Kömür verme her yönlü devam edecek.
Çelik sanayi.
Termik santraller.
Kömür pazarı çok.
EPDK aldığı son karar resmen kömür üretimi adına.
Termik santrallerin kömür alımı adına.
Bir intihar göstergesi.
Yerli kömüre 1200.
İthal kömüre 2500.
Resmen akıl tutulması yaşıyoruz.
Böyle yüzde yüz bir fark olur mu?
Aslında bunun tersi olması gerekmez mi?
Yerli kömüre teşvik.
İthal kömürün alınmasının da önü kesilmesine destek.
Ama EPDK bu konuda ters bir karara imza attı.
EPDK hiçbir açıklama yapmıyor.
Bu konuda yapılan bir çok açıklamaya karşın.
Net bir söylem kullanmıyor.
Neden*
Bilemiyoruz.
İnşallah EPDK konuşur.
Bizlerde açıklamayı alır yayınlarız.
Ve soru sorma hakkımızda olur.
EPDK açıklamasına aslında çok merak ediyorum.
Herhalde makul bir cevapları olacaktır.
Olmalı.
Yoksa taraf olurlar
O zamanda tarafsızlığını kaybederler.
Şu ifadeler açık ve net önümüzde duruyor.
Yerli kömüre kalite değeri düşük diyerek az teşvik.
İthal kömür daha değerli denilerek yüksek ücret.
Bildiğimiz zaten termik santraller yüksek kalorili kömür yakıyor.
Neyin kalitesi.
Çok merak ediyorum.
Kömürde sorunlar.
Sıkıntılar bitmiyor.
Kömür fiyatı artmasına rağmen bitmiyor.
Yakında dünya ölçeğinde kömür bulamayacağız.
O zaman ne yapılacak?
Çok merak ediyorum.
Bu kömür çıkarılmalı.
Zonguldak kömürü ekonomiye kazandırılmalı.
Böyle bekleme lüksümüz yok.
Acil odaklı işçi alımı.
Üretim.
Teşvikler.
Ve kömürde kimse zarar beklemesin.
Zararın arkasına sığınmasın.
Sadece bizler eşit teşvik istiyoruz.
Yerli ve ithal arasında fark olmamalı.
Fark olacaksa.
Yerli kömürden yana olmalı.
Sorunlar bitmeli.
Sıkıntılar çözülmeli.
Aklın yolu birdir.
İstihdam.
Üretim.
Yatırım.
Ekonomiye kazanım.
Cari açığa etki.
Çelik sanayisine hammadde.
Termik santrallere hammadde.
Ve çelik üretimin sağlanması.
Elektrik üretiminin temini.
Elektriksiz günler bu yıl görmeyelim.
İnşallah.
Şimdilik nokta.
